Some thing for my world

സന്‍മനസ്സുകളെ !
നിങ്ങള്‍ക്ക്‌ എന്‍റെ ഹൃദയം നിറഞ്ഞ സ്വാഗതം. മനുഷ്യ മനസ്സി ന്‍റെ വികല മായ ചിന്തകള്‍ വരികളിലൂടെ പുറത്തേക്കു ഒഴുകുമ്പോള്‍ അത് കവിത യും കഥ യും ആയി മാറുന്നു.അത് പ്രാവര്‍ത്തിക മാവുമ്പോള്‍ നാടകവും സിനിമയും ആയി മാറുന്നു.ചിന്തിചെഴുതുന്നവര്‍ക്കെ കവിയും കഥാ കാരനും ആയി മാറാന്‍ കഴിയൂ.എന്റെ ലേഖനങ്ങള്‍ ചിന്ത യുടെ സൃഷ്ടി യല്ല.അനുഭവത്തി ന്‍റെ പ്രതിരൂപ മാണ്‌.അത് കൊണ്ട് ഞാനൊരു കവിയോ കാഥിക നോ അല്ല.വെറു മൊരു സാധാരണക്കാരന്‍.

masjidul haram

masjidul haram

Wednesday, 10 February 2010

പ്രവാസിയുടെ പ്രാരാബ്ദങ്ങള്‍ (2)


അറ്റന്‍ഷന്‍ പ്ലീസ്‌, മാന്ഗ്ലൂര്‍ സെ ബോംബെ ജാനാ വാല എക്സ്പ്രസ്സ്‌ പ്ലാറ്റ് ഫോം ചാര്‍നമ്പര്‍ സെ ജാനേ കേലിയെ തയ്യാര്‍ ഹു യീ ഹേ.

നാലാം ക്ലാസ്സ്‌ വരെ മാത്രം പഠിച്ച അബ്ദുവിനുണ്ടോ ഇത് മനസ്സിലാകുന്നു.ചോതിക്കാന്‍ തന്‍റെ കമ്പാര്‍ട്ട് മെന്റില്‍ തനിക്കു കിട്ടിയ ബര്‍ത്ത് നടുതോന്നും ആരെയും കാണുന്നുമില്ല.

പോം................. ട്രൈന്‍ എന്‍ജിന്‍ ഡ്രൈവര്‍ ഹോണ്‍ നീടി യടിച്ചു.ട്രെയിന്‍ പതുക്കെ പതുക്കെ നീങ്ങി തുടങ്ങി.അവന്‍ ട്രെയിനിന്‍റെ ജനല്‍ കമ്പിക്കിടയിലൂടെ തന്നെ യാത്ര യാക്കാന്‍ വന്നവരെ കൈവീശി കാണിച്ചു.പ്ലാറ്റ് ഫോമിലെ ആളുകളൊക്കെ എവിടുക്കാ ഈപായുന്നത്.മരങ്ങളും വയലുകളും തോടുകളും പുഴകളും പുറകോട്ടു പോകുന്നു.എനിക്ക് എന്ത് പറ്റി.അബ്ദു ആകെ ബേജാറായി.പിന്നീടാണ് മനസ്സിലായത്‌ ട്രെയിന്‍ സ്പീഡ് കൂടുന്നത് കൊണ്ട് തോന്നിയതാണ് അതെന്ന്.

അബ്ദു ജനല്‍ കമ്പിയില്‍ തല ചായ്ച്ച് കിടന്നു സ്വപ്നം കാണാന്‍ തുടങ്ങി.ഗള്‍ഫിലെത്തി ജോലി കിട്ടിയാല്‍ ആദ്യതെ ശമ്പളം കിട്ടിയാല്‍ പണയ പെടുത്തിയ ആധാരം തിരിച്ചെടുക്കണം. പിന്നെ ആളുകളില്‍ നിന്നൊക്കെ വാങ്ങിയ കടങ്ങള്‍ വീട്ടണം,ശേഷം വീട് ഒന്ന് ഓട് മേയണം.അത്‌ ഒക്കെ കയിഞ്ഞിട്ട്‌ വേണം ഇമ്മു വിനെയും സുബൈദാനെയും കെട്ടിക്കാന്‍.കുഞ്ഞിപ്പാനെയും മോയ്ധു വിനെയും പഠിപ്പിച്ചു വലിയവരാക്കണം.എനിക്ക് പറ്റാതിരുന്നത്‌ അവനിലൂടെ സാതിക്കണം,കുഞിമ്മൂനെ കല്ല്യാണം ഉണ്ടാക്കുമ്പോള്‍ എനിക്കും ഒരു പെണ്ണ് കെട്ടണം.പറ്റുക യാണങ്കില്‍ അപ്പോയെക്കും ഒരു വിസ തര പെടുത്തണം.അബ്ദു അങ്ങിനെ പലതും സ്വപ്നം കണ്ടു കൊണ്ടിരുന്നു.
ട്രെയിന്‍ ഷോര്‍നൂരും കയിഞ്ഞു ഒലവക്കോട് എത്തി.ബോംബയില്‍ താജ് ഹോട്ടല്‍ ജീവനക്കാരനായ രാജു വേട്ടനും ടെന്കര്‍ മോല്ലയിലെ ഒരു ഹൊടലിലെ ബാര്‍ വാല യായ മണിക്കുട്ടനും പിന്നെ ജെ ജെ ഹോസ്പിറ്റലിലെ നയ്സുമാരായ ജാന്‍സിയും ജസ്സിയും മേരീനയും ഓലവക്കൊടും നിന്നും അബ്ദു വിന്‍റെ റൂമില്‍ എത്തിയത്.അവര്‍ അബ്ദുവിനെ പരിചയപെട്ടു. നാട് വിട്ടു പോവുന്നതിലുള്ള അബ്ദു വിന്‍റെ ടെന്‍ഷന്‍ മനസ്സിലാകിയ രാജു വെട്ടന്‍ തമാശയും പാട്ടും മറ്റുമായി അബ്ദുവിനെ സന്തോഷിപ്പിച്ചു.അബ്ദുവും അവരോടൊപ്പം കൂടി.

പിന്നെ ചീട്ട് കളിയും പാമ്പും കോണിയും കളിച്ചും ചിരിച്ചും ആ ട്രെയിന്‍ യാത്ര അബ്ദു വിനു ഒരു ഉല്ലാസ യാത്ര പോലെ യായി.രാജു വേട്ടനും കൂട്ടരും ഒരേ നാട്ടുകാരായിരുന്നു.എല്ലാവരെയും ബോംബയില്‍ ജോലിക്ക് കൊണ്ട് പോയതും രാജു വേട്ടനാണത്രേ.ഇപ്പോള്‍ ഓണം ആഘോഷിക്കാന്‍ എല്ലാരും കൂടി നാട്ടില്‍ വന്നതായിരുന്നു.ലീവ്‌ കഴിഞു പോകുംപോയാണ് അബ്ദുവിന് ഈ നല്ല ടീമിനെ യാത്രയില്‍ കിട്ടിയത്.അബ്ദുവിന്റെ സ്വോഭവവും പെരുമാറ്റവും ഇഷ്ട്ട പെട്ട അബ്ദുവിന് ഭക്ഷണവും മറ്റും പിന്നെ രാജുവെട്ടന്നും കൂട്ടരും ആണ് വാങ്ങിച്ചു കൊടുത്തത്.

"ആരുമില്ലാത്തവര്‍ക്ക് ദൈവം തുണ" എന്ന് കേട്ടിട്ടില്ലേ.വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്കു മുമ്പുള്ള ഈ കോഴിക്കോട് മുതല്‍ ബോംബെ വി ടി സ്റ്റേഷന്‍ വരെ മുപ്പത്താറു മണിക്കൂര്‍ യാത്ര അബ്ദു എന്ന അബ്ദു റഹ്മാന്‍ ഹാജിക്ക്‌ ഇന്നും മറക്കാനാവാത്ത അനുഭവം ആയി മനസ്സില്‍ തങ്ങി നില്‍ക്കുന്നു. തുടരും..................

No comments:

Post a Comment