Some thing for my world

സന്‍മനസ്സുകളെ !
നിങ്ങള്‍ക്ക്‌ എന്‍റെ ഹൃദയം നിറഞ്ഞ സ്വാഗതം. മനുഷ്യ മനസ്സി ന്‍റെ വികല മായ ചിന്തകള്‍ വരികളിലൂടെ പുറത്തേക്കു ഒഴുകുമ്പോള്‍ അത് കവിത യും കഥ യും ആയി മാറുന്നു.അത് പ്രാവര്‍ത്തിക മാവുമ്പോള്‍ നാടകവും സിനിമയും ആയി മാറുന്നു.ചിന്തിചെഴുതുന്നവര്‍ക്കെ കവിയും കഥാ കാരനും ആയി മാറാന്‍ കഴിയൂ.എന്റെ ലേഖനങ്ങള്‍ ചിന്ത യുടെ സൃഷ്ടി യല്ല.അനുഭവത്തി ന്‍റെ പ്രതിരൂപ മാണ്‌.അത് കൊണ്ട് ഞാനൊരു കവിയോ കാഥിക നോ അല്ല.വെറു മൊരു സാധാരണക്കാരന്‍.

masjidul haram

masjidul haram

Wednesday, 10 February 2010

പ്രവാസിയുടെ പ്രാരാബ്ദങ്ങള്‍ (3)


ചായ്.....കാഫീ....ചായ്.....കാഫീ....ചായ്...കാഫീ.....ചായ്യേം .....................................

വട..... വട..... വടേം.........................

വലിയ ശബ്ദ കോലാഹലങ്ങള് കേട്ട അബ്ദു ഞെട്ടി യുണര്‍ന്നു .അബ്ദു വാച്ചിലേക്ക് നോക്കി. രാവിലെ ആറു മണി യായിരിക്കുന്നു.

രാജു ഏട്ടന് സൈഡ് ഷട്ടര്‍ തുറന്നു നോക്കി. ട്രെയിന്‍ പൂന യില്‍ എത്തിയിരിക്കുന്നു.അദ്ദേഹം അറിയിച്ചു.

മണി ബര്‍ത്തില്‍ നിന്നും താഴെക്ക് ചാടി യിറങ്ങി പുറത്തേക്കു ഓടി. നാസ്ത വാങ്ങിക്കാന്‍.

അബ്ദുവും മണിയും മുകളിലെ ബര്‍ത്തിലും ജാന്സിയും ജസ്സിയും നടുവിലെ ബര്‍ത്തിലും താഴെ രാജു ഏട്ടനും മെറീന യും ആയിരുന്നു കിടന്നിരുന്നത്.

എല്ലാരും എണീറ്റ് പല്ല് തേച്ചു കയ്യും മുഖവും കഴുകി വരി.രാജു ഏട്ടന്‍ എല്ലാവരോടും ആയി പറഞ്ഞു. രാജു ഏട്ടന്‍ പറഞ്ഞത് എല്ലാവരും അനുസരിചു.

പുറത്തു പോയ മണി ഇടലിയും വടയും ചട്ടിണിയും ചായ യും കൊണ്ട് വന്നു. ട്രെയിന് യാത്ര തുടങ്ങി.അവര്‍ ഒന്നിച്ചിരുന്നു ബ്രേക്ക് ഫാസ്റ്റ് കഴിച്ചു .

രാജു ഏട്ടന് പറഞ്ഞു.ഇന്ത്യ യിലെ ഏറ്റവും വലിയ വ്യവസായ നഗരം ആണ് പൂനെ. ടെക്നിക്കല്‍ കോളെജുകളും പ്രൊഫഷനല്‍ കോളെജുകളും ഏറ്റവും കൂടുതലുള്ള നഗരവും ഇത് തന്നെ.



അബ്ദു ജനലിലൂടെ പുറത്തേക്ക് നോക്കി.നിര നിര യായി കിടക്കുന്ന റയില്‍ പാളങ്ങള്‍ .. പലയിടങ്ങളിലായി ചെരക് വണ്ടികളും യാത്രാ വണ്ടികളും നിര്‍ത്തി യിട്ടിരിക്കുന്നു .

കുറച്ചകലെ വലിയ മാലിന്ന്യങ്ങള് നിറഞ്ഞ കനാല്‍ നിറഞ്ഞൊഴുകുന്നു.കനാലിന്നരികെ നിര നിര യായി ഷീറ്റ് വിരിച്ച കുടിലുകള്‍ .ചേരി കള്‍ ആണ് അതെന്നു രാജു ഏട്ടന്‍ പറഞ്ഞു.കനാലിന്നരികെ മലമൂത്ര വിസര്‍ജനം ചെയ്യുന്ന അര്‍ദ്ധ നഗ്നരായ സ്ത്രീകളും പുരുഷന്മാരും കുട്ടികളും യാതൊരു കൂസലും ഇല്ലാതെ തങ്ങളെ നോകി യിരിക്കുന്നു.ഒരു നാണവും ഇല്ലാതെ.

അവര്‍ക്ക് അരികിലൂടെ അവരിടുന്ന അപ്പികള്‍ നക്കി തിന്നു നടക്കുന്ന പട്ടികളും കുറുക്കന്മാരും പന്നികളും.. കണ്ടിട്ട് തന്നെ അറപ്പ് ഉളവാക്കുന്നു. എന്തൊരു നാടാ ഇത്.അബ്ദുവിനു സങ്കടം വന്നു.

മലിന ജലം ഒഴുകുന്ന ഓടക്കരികില് താമസിക്കുകയും സൊന്തം കുടിലിനടുടുത്തു തന്നെ മല മൂത്രവിസര്‍ജനം നടത്തുകയും ചെയ്യുക,ഇതൊക്കെ കാണുമ്പോള്‍ നമ്മളൊക്കെ സ്വര്‍ഗത്തില്‍ അല്ലെ ജനിച്ചത്.

അബ്ദു വിന്‍റെ മനസ്സ് വായിച്ചറിഞ്ഞ പോലെ രാജു ഏട്ടന്‍ പറഞ്ഞു.അബ്ദു....ഇതൊക്കെ ബോംബെ യുടെ ഒരു മുഖം മാത്രം,ഇനി എന്തല്ലാം കാണാനുണ്ട്,സമയം കിട്ടിയാല് നമുക്ക് എല്ലാം കാണാം.

ഇത് പോലെയങ്കില് കാണാതെയിരിക്കുന്നതാ നല്ലത്,മനുഷ്യ ന്‍റെ മനസ്സമാധാനം കളയാന്‍ , അബ്ദു മറുപടി പറഞ്ഞു.

അബ്ദു വിന്‍റെ നിഷ്കളങ്ക മനസ്സ് വ്യാകുലത പെട്ടു.

ലോകത്തില്‍ തന്നെ ഏറ്റവും കൂടുതല്‍ ജന സംഖ്യാ യുള്ള നഗരം ബോംബെ യാണന്നു കേട്ടിട്ടുണ്ട്.ഏറ്റവും അതികം പാവങ്ങളും പണക്കാരും ഉള്ളതും ഇവിടെ തന്നെ.ലോകത്തിലെ തന്നെ ഏറ്റവും പേര് കേട്ട കോടീശ്വരന്മാരായ ടാറ്റാ,ബിര്‍ള ,അമ്പാനി മാര്‍ തുടങ്ങിയവരുടെ യൊക്കെ ബിസിനസ് കേന്ത്രങ്ങളും അവരുടെ കൊട്ടാര സദ്രിഷ മായ വീടുകളും ഇവിടെ ബോംബയില് ആണ്.ലോകത്തിലെവിടെയും ഇങ്ങിനെ ഒരു നാടുണ്ടാവില്ല.

ഈ ട്രെയിന്‍ ബോംബെ നഗര അതിര്‍ത്തി വരെ മാത്രേ പോകൂ. അവിടെ നിന്നും മറ്റൊരു ട്രെയിനില് ബോംബെ സെന്റര്‍ സ്റ്റേഷനില് ഇറങ്ങിയ അവര്‍ ടാക്സി യില്‍ അബ്ദു വിനെ ടെന്കര്‍ മുല്ല യിലെ ട്രാവല് ഏജന്സിയുടെ ഓഫിസിലെത്തി ഏല്പിച്ചു കൊടുത്തു.അബ്ദു അവരോടു പറഞ്ഞു.

നിങ്ങളോട് ഞാന്‍ എങ്ങിനെയാ നന്ദി പറയുക എന്ന് എനിക്കറിയില്ല.രാജു ഏട്ടനും മണിയും പറഞ്ഞു.അതൊന്നും ഇപ്പൊ പറയണ്ട ഞങ്ങള്‍ അബ്ദു ഗള്ഫിലേക്ക് കയറി പോകുന്നത് വരെ ഇവിടെ വരും.ജാന്സിയും ജസ്സിയും മെറീന യും അബ്ദു വിനോട് യാത്ര പറഞ്ഞു.

അവര് അവരുടെ ജോലി സ്ഥലത്തേക്ക് പോയി.

ട്രാവല്സ് മാനേജര്‍ വേങ്ങര അഹമദ് ബായി തന്‍റെ റൂം ബോയി ബാബു വിനെ വിളിപ്പിച്ചു.ഇയാളെ അപ്പുറത്തെ റൂമില് കൊണ്ടേ ആക്കുക.

അബ്ദു ബായിനോട് ചോതിച്ചു എനിക്കെന്നാ ടിക്കറ്റ്,ബായി പറഞ്ഞു വന്നിട്ടല്ലേ യുള്ളൂ ,ഉടനെ ശരിയാകും.അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു.

റൂമില്‍ എത്തിയപ്പോള്‍ ബാബു അബ്ദു വിനോട് പറഞ്ഞു ഈ ബെഡില് കിടന്നോളുക.അപ്പുറത്താണ് ടൊഇലട്ട് .അത് പറഞ്ഞു ബാബു പോയി.

പൊളിഞ്ഞു വീഴാറായ ഇടുങ്ങിയ കെട്ടിടം.ചെറിയ ഒരു റൂം.

റൂം നിറയെ ആളുകള്‍ .

ഒക്കെ മലയാളികള് .അബ്ദു ഓരോരുതരെ യായി പരിചയ പെട്ടു.എല്ലാരും മലപ്പുറം ജില്ലക്കാര്‍ ,കാളികാവ് ,വണ്ടൂര്‍ , ചെമ്മാട് ,തിരൂര്‍ ഭാഗത്ത് ഉള്ളവര്‍ .പലരും പലപ്പോയായി ബോംബയില്‍ എത്തിയവര്‍ . ,വിസയ്ക്ക് കാശ് കൊടുത്തു കുടുങ്ങിയവര്‍ ,ഉംറ ക്ക് പോവാന്‍ വന്നവര്‍ ,വിസ അടിച്ചിട്ടും ടിക്കറ്റ് കിട്ടാതെ കഷ്ട്ട പെടുന്നവര്‍ വരെ അക്കൂട്ടത്തില്‍ ഉണ്ട്.പലരും അബ്ദുവിനെ പോലെ പുര പണയ പെടുതിയും കടം വാങ്ങിയും ജീവിതം പച്ച പിടിപ്പിക്കാന്‍ ഇറങ്ങി തിരിച്ചവരായിരുന്നു.


അബ്ദു വിന്‍റെ മനസ്സ് വേണ്ടും ആകെ കലങ്ങി മറിഞ്ഞു.

ഇവര്‍ ഇനി എന്നെ എന്നാ കയറ്റി വിടുക,


രാത്രി യായി അവനു ഉറക്കം വന്നില്ല.മൂട്ടയുടെ കടിയും കൂടെ കിടക്കുന്നവരുടെ കൂര്‍ക്കം വലിയും കുടുമ്പത്തിന്റെ സ്മരണയും അബ്ദു വിന്റെ ഉറക്കം കെടുത്തി.


പിറ്റേന്ന് വൈകുന്നേരം രാജു ഏട്ടന്‍ വന്നു.അബ്ദു ഇവിടുത്തെ അവസ്ഥകള്‍ അദ്ദേഹത്തെ ധരിപ്പിച്ചു.സാരമില്ല എല്ലാം ശരി യാകും.നമുക്കൊന്ന് പുറത്തു പോകാം,തനിക്ക് ഒരു റിലാക്സ് ആകും.രാജു ഏട്ടന്‍ അബ്ദുവിനെ അന്ന് ഇന്ത്യ ഗേറ്റ് കാണിച്ചുകൊടുത്തു. ലോകത്തിലെ മഹാ അല്ബുദങ്ങളില് പെട്ടതാണ് ഇത്.
ദിവസങ്ങള്‍ കടന്നു പോയി.അബ്ദു ബായിനോട് ടിക്കടിനെ കുറിച് ചോതിക്കുംപോള്‍ നാളെ ശരിയാകും എന്ന് പറയും.അബ്ദുവിന് സ്വസ്ഥത നഷ്ട്ട പെട്ടു.
ആകെ യുള്ള ആശ്വാസം രാജു ഏട്ടനായിരുന്നു.അദ്ദേഹം അബ്ദുവിനെ പല ദിവസങ്ങളിലായി ബോംബെ യുടെ പല മുഖങ്ങളും കാണിച്ചു കൊടുത്തു. വെള്ളത്തിലെ പള്ളി, ഷൂട്ടിംഗ് നടക്കുന്ന സ്ഥലം, സുന്ദര മായ പാര്‍ക്കുകള്‍ , ചോപ്പാടി കടപ്പുറം, ലോകത്തില്‍ തന്നെ ഏറ്റവും കൂടുതല് ലൈങ്ങിഗ തൊഴിലാളികള് ജോലി ചെയ്യുന്ന കാമാട്ടിപുര, റെഡ് സ്ട്രീറ്റ്, പിന്നെ കൊട്ടാരങ്ങളെ വെല്ലുന്ന മനോഹരമായ രാജു ഏട്ടന്‍ ജോലി ചെയ്യുന്ന താജ് നക്ഷത്ര ഹോടല്‍ .
അബ്ദു വന്ന എട്ടാം ദിവസം രാജു ഏട്ടന്‍ അബ്ദുവിനെ കാണാന്‍ വന്ന സമയത്ത് അബ്ദു കമ്പിളി പുതപ്പും പുതച്ചു കിടക്കുക യായിരുന്നു. എന്ത് പറ്റി അബ്ദു നിനക്ക്.രാജു ഏട്ടന് ചോദിച്ചു, ഒരു ചെറിയ പനി ഏട്ടാ.അബ്ദു പറഞ്ഞു. രാജു ettan അബ്ദു വിന്‍റെ നെറ്റിയില്‍ തൊട്ട് നോക്കി. ചെറിയ പനി യൊന്നും അല്ല, നല്ല പനിയുണ്ട് അബ്ദു .നീ എണീക്ക് നമുക്ക് ഹോസ്പിറ്റലില് പോകാം.അദ്ദേഹം നിര്‍ബന്തിച്ചു..

അബ്ദുവിനെ ജാന്സിയും ജസ്സിയും മെറീന യും ജോലി ചെയ്യുന്ന ജെ ജെ ഹോസ്പിറ്റല് ക്കാണ് രാജു ഏട്ടന്‍ കൊണ്ടുപോയത്.ജസ്സിയും ജാന്സിയും അബ്ദു വിനെ മലയാളിയായ ഡോ; മാത്യു വിനെ കാണിച്ചു.
അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു ഇത് വെറും പനിയല്ല.മഞ്ഞ പിത്തം ആണ്. അബ്ദു തളര്‍ന്നു പോയി.ഡോക്ടര്‍ പറഞ്ഞു ,പേടിക്കാനൊന്നും ഇല്ല.രോഗം തുടങ്ങുന്നതെ യുള്ളൂ.കുറച്ച ദിവസം ഇവിടെ കിടക്കണം .
അബ്ദു കരയാന്‍ തുടങ്ങി .
ജാന്സിയും ജസ്സിയും ,മെറീന യും അവനെ സമാദാനിപ്പിചു. ഞങ്ങള്‍ ഇല്ലേ അബ്ദു.നീ കരയുക യൊന്നും വേണ്ട.അവരുടെ സ്നേഹത്തോടെ യുള്ള വാക്കുകള്‍ അബ്ദു വിന്‍റെ മന്നസ്സിനു കുളിര്‍മയെകി.
എട്ടു ദിവസം സൊന്തം സഹോദരനെ പോലെ ആ സഹോദരിമാര്‍ അവനെ പരിചരിച്ചു.മണിയും രാജു ഏട്ടനും ദിവസവും അവനെ കാണാന്‍ വന്നിരുന്നു.


അബ്ദു ആലോചിച്ചു,ഈ നല്ലവരായ ഈ ആളുകളെ ഞാന്‍ പരിചയ പെട്ടില്ലായിരുന്നങ്കില്‍ ഈ മഹാ നഗരത്തില്‍ കിടന്നു തന്നെ യാകുമായിരുന്നു എന്‍റെ അന്ത്യം.


മുപ്പത്താറു മണിക്കൂര്‍ ട്രെയിന്‍ യാത്രയിലെ പരിചയം,ഒരു ജീവിത കാലം മുഴുവന്‍ ഈ അഞ്ചു പേരോടും എനിക്ക് കടപെടെണ്ടി വന്നിരിക്കുന്നു.അതും അന്യ മതസ്ഥര്‍ .ഹിന്ദു ആയ രാജു ഏട്ടനും മണിയും, ക്രിസ്തു മത വിശ്വാസികള്‍ ആയ ജാന്സിയും ജസ്സിയും മെറീന യും , പിന്നെ മുസ്ലിമായ ഞാനും.


ആരങ്കിലും ഈ രാജ്യത്തു വര്‍ഗീയത ഉണ്ടെന്നു പറഞ്ഞാല്‍ ഞാന്‍ വിശ്വസിക്കില്ല .അങ്ങിനെ ആരെങ്കിലും പറഞ്ഞാല്‍ പറയുന്നവരുടെ നാവു നശിച്ചു പോവട്ടെ. അബ്ദു ശപിച്ചു.

യാതൊരു പ്രതിഫലെച്ചയും വാങ്ങാതെ തന്നെ ശുശ്രൂഷിച്ച ജെ ജെ ഹോസ്പിറ്റലിലെ ഡോക്ടര്‍ മാരോടും മത്സര ബുദ്ധി യോടെ തന്നെ പരിചരിച്ച നഴ്സുമാരായ ജാന്സി യോടും ജസ്സിയോടും മെറീന യോടും ഡിസ്ചാര്ജ്ജ് ദിവസം പൊട്ടി കരഞ്ഞാണ് അബ്ദു നന്ദി അറിയിച്ചത്.


അവര്‍ പറഞ്ഞു, അബ്ദു നീ നല്ലവനാണ്,അത് കൊണ്ടാണ് നമ്മള്‍ തമ്മില്‍ യാദ്രിഷിക മായി കണ്ടു മുട്ടിയത്. നിന്‍റെ മനസ്സിന്‍റെ നന്മയും നിന്‍റെ നല്ല ഉദ്ദേശത്തോടെ യുള്ള യാത്രയും ദൈവം മനസ്സിലാക്കി യിരിക്കുന്നു.ദൈവതിന്‍റെ തീരുമാന മാണ് നമ്മുടെ കണ്ടു മുട്ടല്‍.

ഇന്നും അബ്ദു എന്നാ അബ്ദു റഹ്മാന് ഹാജി ആ നല്ല മനസ്സുകള്‍ക്ക് വേണ്ടി പ്രാര്‍ത്തിക്കുന്നു.......................... തുടരും...................

No comments:

Post a Comment